gra Superfarmer

Po rozegranej wczoraj partyjce w Superfarmera, potwierdziłem swe wcześniejsze wrażenie, że jest to jedna z najlepszych gier planszowych (czy może pudełkowych – bo planszy akurat nie posiada) w jakie grałem. Gra pochodzi z wydawnictwa Granna. Opisuję kieszonkową wersję gry. To ciekawa gra edukacyjna przeznaczona dla 2 – 6 graczy w wieku od 7 do 99 lat. Granica wieku ustalona zasadnie, gdyż młodsze dzieci mają trudność ze zrozumieniem zasad i realizacją taktyki.

Gra Superfarmer - wersja kieszonkowa

Od początku: Historia gry jest bardzo ciekawa. Można się o tym przekonać oglądając filmik http://www.youtube.com/watch?v=kfM-W8X_5tY#t=23 lub wchodząc na stronę http://www.superfarmer.pl/starawersja/o-grze02.html . Napiszę skrótowo, że wymyślił ją w czasie II Wojny Światowej polski matematyk – profesor Karol Borsuk. Był to jego pomysł na utrzymanie rodziny w trudnych czasach. Gra powstawała domowymi metodami. Oryginalne egzemplarze spłonęły w trakcie powstania warszawskiego. Po wojnie odnaleziono jeden egzemplarz poza Warszawą. Pierwotna nazwa gry to „Hodowla zwierzątek”. Wydawnictwo Granna wznowiło grę w 1997 roku. W 2002 roku powstała kieszonkowa wersja, z której miałem okazję korzystać. W 2012 roku do sklepów trafiła kontynuacja Superfarmera – gra Rancho. Premiera tej wzbogaconej wersji odbyła się w Muzeum Powstania Warszawskiego. Są też inne wersje: Jubileuszowa, Superfarmer z Rancha.

Cena wynosi ok. 15 zł (wersja kieszonkowa), ok. 35 zł (wersja tradycyjna), ok. 60 zł (wersja DeLux), ok. 40 zł (wersja tradycyjna - edycja 2013). 

Kostki do gry

Rodzaje kartoników ze zwierzętami

Zawartość pudełka: W pudełku Superfarmera w wersji kieszonkowej (wym. pudełka w mm 183x111x36) znajdują się dwie różne dwunastościenne kostki, które autor stworzył wykorzystując rachunek prawdopodobieństwa. Dzięki odpowiedniemu rozmieszczeniu symbolów na kostkach prawdopodobieństwo wyrzucenia danego układu jest zróżnicowane – łatwiej zdobyć drobne zwierzęta np. króliki a zagrożenie np. wilk pojawia się niezbyt często. Ta wersja gry nie wymaga planszy. Jest 128 kartoników z obrazkami zwierząt gospodarskich (60 królików, 24 owce, 20 świń, 12 krów, 6 koni, 4 małe psy i 2 duże psy). Ważnym elementem jest tabela wymian z podstawką umożliwiającą jest postawienie. Ilustracje są ładne, dają możliwość wczucia się w farmerską fabułę.  

Instrukcja napisana jest przystępnym językiem. Zasady są dość skomplikowane, dlatego dobrze, że poparte przykładami. Jednak po rozegraniu testowej rozgrywki – wszystko się wyjaśnia (w praktyce). W instrukcji zawarta jest też historia powstania gry.

Tabela wymian

Rozgrywka: Gracze wcielają się w hodowców zwierząt. Jedna osoba (np. najmłodsza) może nie brać udziału w rywalizacji a być opiekunem stada. Jest to ważna funkcja i pełna pracy. Jednak nie jest to wymagane – można przyjąć zasadę samoobsługi. Farmerzy hodują, rozmnażają i zamieniają się wzajemnie lub ze stadem głównym (zgodnie z tabelą wymian). Muszą też uważać na zagrożenia: lis – porywa wszystkie króliki a wilk – porywa wszystkie zwierzęta (prócz małego psa). Przed lisem chroni mały pies, którego można pozyskać w drodze wymiany. Jednak podczas ataku lisa pies wraca do stada i by się zabezpieczyć trzeba pozyskać nowego. Podobnie duży pies chroni przed wilkiem, ale przed lisem już nie. 

Na początku gry nikt nie ma żadnych zwierząt – wszystkie są w pudełku (pod opieką opiekuna stada). Gracze kolejno rzucają kostkami. Jeśli komuś uda się wyrzucić dwa identyczne symbole zwierzęcia – dostaje jedno takie zwierzę. Ciekawiej robi się później. Gdy ktoś posiada już jakieś zwierzę np. królika, to wyrzucenie choćby jednego przynosi mu zysk: dostaje tyle zwierząt danego gatunku ile par posiada (łącznie z tym zwierzęciem widocznym na kostce), czyli w tym przypadku dostaje 1 królika. A jeśli posiada np. 6 królików i 3 owce to otrzymuje ze stada głównego 3 króliki i 2 owce. Przed rzutem kostkami gracz ma możliwość dokonania zamiany – zgodnie z tabelą zamian. Ale czy mu się to opłaci? Wszystko zależy od tego jaką przyjmie taktykę. Warto się wymieniać, a nie np. hodować duże ilości królików, bo jeśli w stadzie braknie danego gatunku, to ktoś kto je wylosował nie może ich otrzymać. Zwycięzcą gry i Superfarmerm zostaje ta osoba, która jako pierwsza zgromadzi przynajmniej po jednym: króliku, owcy, świni, krowie, koniu. Pozostali mogą grać dalej.

Czas jednej partii to ok. 20-30 minut.

Główną zaletą gry jest jej akcja - rozgrywka jest dynamiczna i pełna emocji. Dużo zależy od szczęścia, ale też od taktyki. Gra ma walory edukacyjne - uczy podstaw matematyki, wymusza szacownie ryzyka. Gra wymaga też spostrzegawczości. Zaletą gry jest także spora rozpiętość liczby graczy – od 2 do 6. Cena wersji kieszonkowej to duży plus.

Wady: Odczuwam pewien mankament jeśli chodzi o rozgrywkę. Z początku toczy się ona niemrawo a później gdy jedna osoba zacznie mieć przewagę, to zwykle stanie się ona coraz bardziej wyraźna. A gdy zyska zabezpieczenie w postaci psa jest prawie pewne, że zwycięży. Osobiście dołożyłbym jakieś przegródki do pudełka, by kartoniki z różnymi rodzajami zwierzątek się nie mieszały - co usprawniłoby przebieg gry i zapobiegło próbom podbierania.

Moja opinia: Jak najbardziej pozytywna. Szczerze polecam grę Super Farmer (wersja kieszonkowa) .

Na koniec parę ciekawostek: 

Gra Superfarmer jest najbardziej rozpoznawalnym produktem wydawnictwa Granna. Sprzedawana jest do 20 krajów świata. A jej nakład przekroczył już milion egzemplarzy.

Gra Superfarmer w oryginalnej szacie graficznej i pod oryginalną nazwą „Hodowla zwierzątek” jest produkowana przez Grannę na zamówienie Muzeum Powstania Warszawskiego i można ją tam kupić. Dlaczego? A to już historia – opisana wyżej.

Informacje o grze Superfarmer można też znaleźć np na stronie wydawnictwa: http://www.granna.pl . 

O wydawnictwie już pisałem: http://bez-owijaczy.blogspot.com/2013/09/granna-instrukcja-do-gry.html